xoşbəxt

sif. <fars.> Bəxti gətirmiş, taleli, bəxtli, sevinc və rifah içində yaşayan. <Ağca xanım Qaraca qıza:> Ah, sən xoşbəxt uşaqsan. Mənim kimi dustaq olmayıb özün üçün bağda azad gəzirsən. S. S. A.. <Hacı:> Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt. C. C.. Dünyada sanardım əbədi ömrümü xoşbəxt; Öpsəydim əgər bir də mübarək qədəmindən. Ə. V.. // Bəxti gətirən, uğurlu. Xoşbəxt oyunçu. Xoşbəxt adamdır. // Məsud, bəxtəvər, səadətli. <Xaqani:> Mən sənin eşqinlə qanadlanıram; Səninlə özümü xoşbəxt sanıram. M. Rahim Xoşbəxt etmək – xoşbəxtliyə, səadətə çatdırmaq, səadət vermək, məsud eləmək. Uşaqlarını xoşbəxt eləmək. – <Lütfəli:> Gözəl Şəfiqə, səni sevirəm, məni xoşbəxt elə. İ. M.. <Muxtar Firəngizə:> Mən heç güman eləmirəm ki, . . böyük vəzifədə olan arvad ərini xoşbəxt eləyə bilsin. B. Bayramov. Xoşbəxt olmaq – istəyinə çatmaq, arzusu yerinə yetmək, məsud olmaq, ürəyində nisgil qalmamaq. Xoşbəxt ol (olsun, olsunlar) – xoşbəxtlik, səadət arzusu bildirir. <Bəhram:> Sara üçün də bir yaxşı ər tapmağa səy edərəm ki, o da xoşbəxt olsun. C. C.. <Vaqif:> Allah başa versin, xoşbəxt olun siz! Belə, kəklik kimi cüt gəzəsiniz. S. V.. <Ana:> Hamının yanında qızlarımı təriflədi: – Ağıllı uşaqlardır. Xoşbəxt olsunlar! M. Hüs.. Allah xoşbəxt eləsin! – səadət, xoşbəxtlik arzusu. Şükufələnmiş güllər nəsimin dəyməsindən enib-qalxdıqca Gülsümün vidasına cavabən «Get, Allah səni xoşbəxt eləsin!» – deyirdilər. Ə. H.. <Səlim qızına:> Get, qızım, Allah səni xoşbəxt eləsin. C. C..

2. Xoş, uğurlu. <Dürrətülbağdad:> . . Hazırda möhtərəm Fəxrəddinin gəlməsi ilə özümü Bağdadın ən xoşbəxt qadını hesab edirəm. M. S. O..